Marjet Visscher (1979) schildert in olieverf en maakt grafisch werk: etsen, litho’s en houtsnedes. Opgegroeid als boerendochter in de provincie Groningen, blijft de natuur voor haar een onuitputtelijke inspiratiebron. Het liefst werkt ze in series en gaat ze een periode buiten op ontdekkingstocht. Zo kampeerde ze vorige zomer een week in de duinen om werk te maken voor een expositie in het Zandvoorts Museum en was ze de afgelopen twee jaar intensief bezig met één specifieke plek in natuurgebied Amelisweerd waar ze een veldje met hoefbladeren ontdekte. Aanleiding voor een werk is altijd iets wat haar aandacht trekt en hart raakt. Dat kunnen de prachtige vormen van planten zijn, een bepaalde lichtval tussen en op bladeren of bomen, spannende doorkijkjes, complexe structuren, ritmes en kleuren. Die beelden ‘roepen’ als het ware om geschilderd te worden. Het is niet haar ambitie om ‘letterlijk’ te vertalen wat zij ziet, maar meer om werelden te creëren waarin mensen zich kunnen verliezen, verwonderen en kunnen (ver) dwalen. Door intensief te kijken en volledige aandacht te geven aan haar onderwerp, verliest ze eerst zichzelf en hoopt ze anderen te raken en op een nieuwe manier naar de werkelijkheid te laten kijken. In haar werk zoekt ze graag contrasten op, tussen abstract en figuratief, tussen licht en donker, tussen bloei en verval, tussen zachte en scherpe grenzen, tussen transparant en dekkend verfgebruik en tussen rust en dynamiek. Die contrasten maken een werk echt spannend. Net zo spannend, verwarrend, ontroerend, complex en beeldschoon als de natuur zelf.